Francesco Zuccarelli łowienie na przynętę akwaforta

rancesco Zuccarelli łowienie na przynętę akwafort

Temat: Krajobraz, łowienie na przynętę

na pierwszym planie młody rybak, widziany od tyłu, leżący na ziemi pod drzewem, rozmawiający z mężczyzną po prawej przeprawiającym się przez rzekę z kobietą na koniu; po drugiej stronie rzeki spacerują dwie kobiety i mężczyzna z krowami; miasteczko z wieżą kościelną w tle;

po Zuccarelli. 1762

Trawienie z grawerem

Nazwa producenta

Nadruk wykonał: Francesco Bartolozzi

Po: Francesco Zuccarelli Wydał: Joseph (Giuseppe) Wagner

Szkoła / styl Włoski

Data produkcji 1762

Miejsce produkcji Opublikowano w: Wenecja (miasto) Europa: Włochy: Veneto: Wenecja (prowincja): Wenecja (miasto)

Materiały papier

Technika akwaforta rytownictwo

Wymiary Wysokość: Wysokość: 49 cm Szerokość: Szerokość: 60 cm – wymiary z obramowaniem

Napisy Rodzaj napisu: napis Treść inskrypcji: Pod zdjęciem wypisanym z tytułem, nazwiska artystów: “F. Zuccarelli pin. In Domo I. Smith.”, “Bartolozzi inc: appo I. Wagner Vea. C.P.E.S.”, numer wydawniczy.

taką samą grafikę możemy również zobaczyć w British Muzeum

Eau-forte, gravure (italien: acquaforte - eau forte ou acide nitrique) - technique graphique concave, également une impression obtenue en utilisant cette technique. La technique de gravure a été inventée au tournant des XVe et XVIe siècles, et elle a été popularisée au XVIe siècle [1].

Il consiste à réaliser une plaque d'impression métallique avec un dessin obtenu par gravure. Une plaque de cuivre ou de zinc est recouverte d'un vernis de gravure insoluble dans l'acide, puis un étirage est réalisé avec une aiguille en acier révélant la surface métallique [2]. En trempant la plaque dans l'acide, l'emboutissage profond sur la plaque est gravé. Afin d'approfondir les lignes dans les parties sombres du dessin, ce processus est répété plusieurs fois. Après la dernière gravure et élimination du vernis, l'encre d'impression est frottée dans la plaque, qui ne reste que dans les creux gravés. L'encre pressée dans les évidements gravés de la plaque est transférée sur le papier sous pression dans une presse hélio [3].

La gravure a été utilisée par: Albrecht Dürer, Rembrandt, Jacques Callot, Francisco Goya [4], Giovanni Battista Piranesi, James Abbott McNeill Whistler, Marc Chagall, Pablo Picasso, Taras Szewczenko, Daniel Chodowiecki, Jan Piotriotr Norblin, Michał Płoński, Leon Wyowski, Wyowski Mehoffer, Józef Pankiewicz, Wojciech Weiss, Zbigniew Rabsztyn, Józef Pieniążek, Magdalena Gintowt-Juchniewicz, Cezary Paszkowski, Barbara Rosiak, Leszek Rózga, Barbara Narębska-Dębska, Beateusz Micha, Tadeusz Micha. Chaim Goldberg

La première gravure est datée de 1513 et son créateur est le graveur suisse Urs Graf [5]. À la suite du développement de cette technique au 18ème siècle, une aquatinte a été inventée pour élargir les possibilités de don