Łowca myszy VISSCHER Cornelis (Haarlem ok. 1628-1670) akwaforta

Łowca myszy VISSCHER Cornelis (Haarlem ok. 1628-1670) akwaforta

Temat: Łowca myszy

na pierwszym planie sprzedawca trucizny na myszy i łowca myszy

Artysta: VISSCHER Cornelis (Haarlem ok. 1628-1670)

Data: ok. 1650 r

Medium: trawienie i grawerowanie

Miejsce produkcji Opublikowano w: Holandia

Materiały papier

Technika akwaforta rytownictwo

Wymiary Wysokość: Wysokość: 49 cm Szerokość: Szerokość: 41 cm – wymiary z obramowaniem

Cornelis Visscher (1629 w Haarlemie – 1658 w Haarlemie), był holenderskim rytownikiem Złotego Wieku i bratem Jana de Visschera i Lamberta Visscherów. Biografia Według Houbrakena był zdolnym rytownikiem, który wykonywał słynne odbitki (za życia) i miał niezwykły talent do rysowania według żywego modelu węglem drzewnym, który nie miał sobie równych. Houbraken wspomniał, że jego prace można było zobaczyć w kolekcji bogatego dyrektora holenderskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej i kolekcjonera sztuki w Amsterdamie, który miał duży gabinet artystyczny, Jeronimusa Tonnemana. Grafiki Visschera zostały wykonane według różnych znanych malarzy z Haarlemu, takich jak Nicolaes Berchem, Adriaen van Ostade, Pieter van Laer i Adriaen Brouwer.[3] Według RKD miał dwóch braci, Jana de Visschera i Lamberta Visschera (1633-ok.1690) i był uczniem Pietera Claesza Soutmana[4]. Wykonał serię portretów drukowanych postaci religijnych z Amsterdamu i Haarlemu.[4] W 1653 wstąpił do Haarlem Guild of St. Luke. [4] Wywarł wpływ na Dirka Helmbrekera i Cornelisa Begę. [2] Jego uczniem był Jan Aelbertsz Riethoorn.[4] Wikimedia Commons zawiera multimedia związane z Cornelisem Visscherem. Inne Cornelis Visscher Houbraken wspomina Kornelisa de Visschera z Hamburga, popularnego rytownika w Amsterdamie, który utonął na morzu[5]. Ten inny Cornelis Visscher jest znany w RKD jako Cornelis de Visscher, który malował portrety, które później grawerowali inni. Utonął na morzu w 1586 r. w drodze powrotnej z Hamburga. Pochodził z Goudy. [6] Cornelis de Bie wspomina Cornelisa Visschera[7], który w swoich rycinach uwzględnił rybaków. Dokonał tego słynna rodzina kartografów Visscherów, a zapoczątkował je Claes Jansz Visscher. Nie wiadomo, czy Haarlemowie i Gouda Cornelis Visscherzy byli spokrewnieni z rodziną kartografów z Amsterdamu. Jednak De Bie poprawił nazwisko na s. 524 do ‘Jan Claessen de Visscher’

Eau-forte, gravure (italien: acquaforte - eau forte ou acide nitrique) - technique graphique concave, également une impression obtenue en utilisant cette technique. La technique de gravure a été inventée au tournant des XVe et XVIe siècles, et elle a été popularisée au XVIe siècle [1].

Il consiste à réaliser une plaque d'impression métallique avec un dessin obtenu par gravure. Une plaque de cuivre ou de zinc est recouverte d'un vernis de gravure insoluble dans l'acide, puis un étirage est réalisé avec une aiguille en acier révélant la surface métallique [2]. En trempant la plaque dans l'acide, l'emboutissage profond sur la plaque est gravé. Afin d'approfondir les lignes dans les parties sombres du dessin, ce processus est répété plusieurs fois. Après la dernière gravure et élimination du vernis, l'encre d'impression est frottée dans la plaque, qui ne reste que dans les creux gravés. L'encre pressée dans les évidements gravés de la plaque est transférée sur le papier sous pression dans une presse hélio [3].

La gravure a été utilisée par: Albrecht Dürer, Rembrandt, Jacques Callot, Francisco Goya [4], Giovanni Battista Piranesi, James Abbott McNeill Whistler, Marc Chagall, Pablo Picasso, Taras Szewczenko, Daniel Chodowiecki, Jan Piotriotr Norblin, Michał Płoński, Leon Wyowski, Wyowski Mehoffer, Józef Pankiewicz, Wojciech Weiss, Zbigniew Rabsztyn, Józef Pieniążek, Magdalena Gintowt-Juchniewicz, Cezary Paszkowski, Barbara Rosiak, Leszek Rózga, Barbara Narębska-Dębska, Beateusz Micha, Tadeusz Micha. Chaim Goldberg

La première gravure est datée de 1513 et son créateur est le graveur suisse Urs Graf [5]. À la suite du développement de cette technique au 18ème siècle, une aquatinte a été inventée pour élargir les possibilités de don