Pieter Angillis (France, 1685-1734) przypisywany

Peter Angelis (5 listopada 1685 – 1734), różnie rejestrowany jako Pieter Angellis, Pieter Anchillus, Pieter van Angellis lub Pieter Angelles, był malarzem aktywnym we Flandrii, Niemczech, Włoszech, Anglii i Francji.
Życie

Peter Angelis urodził się w Dunkierce w 1685 r. Po zapoznaniu się z podstawami sztuki w swoim rodzinnym mieście odwiedził Flandrię i Niemcy, a także spędził trochę czasu w Antwerpii, gdzie w 1715 r. został mistrzem cechu św. Łukasza. 16; oraz w Düsseldorfie, gdzie miał okazję kształcić się, studiując obrazy w Galerii Elektorskiej. Malował fragmenty rozmów i pejzaże z małymi postaciami, w które często wprowadzał owoce i ryby[2].

Około 1719 przeniósł się do Anglii, gdzie spotkał się z wielkim sukcesem i pozostał przez szesnaście lat. W 1727 wyruszył do Włoch i spędził trzy lata w Rzymie, gdzie podziwiano jego obrazy. Ale będąc powściągliwym usposobieniem i bez ostentacji, wystawiał swoje prace z niechęcią, jego pilny i trzeźwy temperament skłaniał go bardziej do pogoni za swoją sztuką niż do rozwoju jego fortuny. Zamierzał wrócić do Anglii, ale kiedy dotarł do Rennes w Bretanii, znalazł tam tak poszukiwaną pracę, że postanowił zostać. Zmarł w Rennes w 1734 r. [3]

Horace Walpole pisał o nim:

Jego sposób bycia był mieszanką Teniersa i Watteau, z większą gracją niż ten pierwszy, większą naturą niż ten drugi. Jego ołówek był łatwy, jasny i płynny, ale jego kolorystyka była zbyt słaba i pozbawiona nerwów. Przyjął potem obyczaje Rubensa i Vandycka, co prawda bardziej malownicze, ale nie tak właściwe, by ulepszyć swoje produkcje w tym, co ich główne piękno polegało na życiu rodzinnym[3].

Uważa się, że Królowa Anna i Rycerze Podwiązki Angelis przedstawiają ceremonię, która odbyła się w Pałacu Kensington w 1713 roku, kilka lat przed jego przybyciem do Anglii.[4] Obecnie znajduje się w zbiorach Narodowej Galerii Portretów.[4]