Zbawienie Bachusa, koniec XVII w Carlo Cignani, sygnowany nieczytelnie  przypisywany !!!

Zbawienie Bachusa, koniec XVII w Carlo Cignani, sygnowany nieczytelnie  przypisywany !!!

Trzy putta obok głowy barana, obserwowane przez dwie kobiety, według mitologii baran ocalił Bachusa, boga wina i płodności, od śmierci z pragnienia na Pustyni Libijskiej, prowadząc go do źródła: Na obecnym przedstawieniu bóg przedstawiany jako dziecko wsparty na winogronach, zadowala się już mniej bluźnierczym winem ze szklanej butelki; w tle duże gliniane naczynie otoczone winem zdaje się wskazywać na źródło właśnie tego ratującego życie napoju; po prawej stronie Bachusa putto karmi barana winogronami; na znak wdzięczności baran został wyrzucony w niebo jako wiosenna konstelacja, a każdego roku na początku wiosny w dniach 16 i 17 marca na wzgórzach Libii obchodzono święto barana. Na początku wiosny w dniach 16 i 17 marca na wzgórzach Awentynu w Rzymie obchodzono huczne uroczystości ku czci boga Bacchanalia. Chr. Przedstawienie Bachanaliów było często ubrane w bardziej moralistyczny strój jako alegorie wiosny i w tym kontekście można wyjaśnić dwie postacie kobiece, które reprezentują boginie roślinności, po lewej stronie obszernie przedstawioną wiosnę bogini Flora (bogini kwitnienia, młodości, radosnej radości życia i ciąży) ozdobiona kwiatami, a za nią prawdopodobnie bogini płodności Ceres (bogini nasion i zbóż), niskie impasto, barokowe malarstwo rodzajowe

Carlo Cignani  był włoskim malarzem. Jego nowatorski styl, nazywany „nową manierą”, wprowadził refleksyjny, intymny nastrój malarstwa i był zapowiedzią późniejszych obrazów Guido Reniego i Guercino oraz Simone Cantariniego. Ta delikatna maniera oznaczała zerwanie z bardziej energicznym stylem wcześniejszego klasycyzmu bolońskiego szkoły malarskiej bolońskiej.[1] Życie Urodził się w Bolonii w rodzinie szlacheckiej, ale o ograniczonych zasobach. Jego ojciec miał na imię Pompeo, a matka Maddalena Quaini.[2] Madonna z Dzieciątkiem W Bolonii studiował najpierw u Battisty w Kairze[3], a później u Francesco Albaniego, z którym pozostawał blisko związany i był jego najsłynniejszym uczniem[4]. Jego pierwszym odnotowanym zleceniem było egzorcyzmowanie demona według św. Pawła dla kościoła Gesu w Bolonii. W sali poświęconej Farnese w Palazzo Publico namalował wraz z Taruffim, przedstawiającego Franciszka, króla Francji, leczącego Skrofulę podczas jego wjazdu do Bolonii i wjazdu Pawła III Farnese do Bolonii”. Duży wpływ na niego miał także geniusz Correggio i arcydzieła Melozza da Forlì. Na przykład jego arcydzieło, Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny, wokół kopuły kościoła Madonna del Fuoco w Forlì, inspirowane jest freskami Correggio w kopule katedry w Parmie i perspektywą Melozzo od dołu do góry. Te freski zajmowały Cignani przez około dwadzieścia lat. W 1681 Cignani wrócił do Bolonii z Parmy. Otworzył akademię nudo do malowania modeli, a jednym z jego uczniów był Giuseppe Maria Crespi. Miał pewne wady swoich mistrzów: wyszukane wykończenie i zuchwała sztuczność w użyciu koloru i kompozycji świadczą o wpływie Albaniego. Mimo to nadał swojej twórczości bardziej charakter intelektualny niż jego mentorzy. Jako mężczyzna Cignani był wyjątkowo sympatyczny, skromny i hojny. Portret Marcello Malpighiego Nie przyjął żadnych zaszczytów oferowanych mu przez księcia Parmy, ale żył i umarł jako artysta. W 1686 przeniósł się do Forli, gdzie zmarł. Kiedy w 1706 roku założono Accademia Clementina dla artystów bolońskich, Cignani został pośmiertnie wybrany na dożywotniego księcia zaocznie. Jego najsłynniejsze obrazy, oprócz przytoczonego już Wniebowzięcia, to Wjazd Pawła III do Bolonii; Franciszek I Dotykający zła królów; Moc miłości namalowana pod pięknym sufitem przez Agostino Carracciego na ścianach pokoju w pałacu książęcym w Parmie; Adam i Ewa (w Hadze); i dwóch Józefa i żony Potyfara (w Dreźnie i Kopenhadze). Malarzami zajmowali się także jego syn Felice Cignani (1660–1724) i bratanek Paolo Cignani (1709–1764). Jego najbardziej znanymi uczniami byli Marcantonio Franceschini i Federico Bencovich. Inni uczniowie to Giacomo Boni, Andrea i Francesco Bondi; Giovanni Girolamo Bonesi; Girolamo Domini; Pietro Donzelli; Francesco Galli; Bonawentura Lamberti; Giovanni Battista Loreti; Matteo Zamboniego; Camilla Lauteri; Stefano Maria Legnani; Giovanni Battista Loreti; Karol Łucja (1692 – po 1767), Francesco Mancini; Paolo Antonio Paderna.[6] i Sante Vandi.[7] Wybrane prace Magdalena Penitent, Galeria Obrazów w Dulwich [1] Józef i żona Potyfara (ok. 1680), olej na płótnie, 99 x 99 cm, Gemäldegalerie, Drezno Józef i żona Potyfara, Musee Fesch, Ajaccio [2] Zarchiwizowane 23.01.2009 w Wayback Machine Dobroczynność Olej na płótnie, 119,4 x 161,3 cm, Muzeum Sztuki w San Francisco[3] I piaceri della vita w Kampanii [4] Wyrok Paryża (1691), Olej na płótnie, 130,5 x 161 cm, [5] Aurora, Circolo della Scranna, Forlì [6] Incoronazione di Santa Rosa (Koronacja Świętej Róży z Limy), Olej na płótnie, Forlì, Pinacoteca Civica Autoportret, olej na płótnie, Forlì, Pinacoteca Civica Z Felice Cignani, La Vergine e San Filippo Neri (Dziewica i św. Filip Neri), Olej na płótnie, Forlì, Pinacoteca Civica. Galeria

Technika: olej na płótnie + piękna stiukowa rama z epoki

Stan: bardzo dobry, po konserwacji zachowawczej

Sygnatura: widoczna na zdjęciu, prawa strona obręcz dzbana, jednak ciężka do odczytania !!!

Wymiary:  płótno 77 cm na 99 cm, rama 99 cm na 121 cm

Do każdego przedmiotu Galeria wystawia certyfikat.