Gortzius Geldorp (1553–1618), Chrystus Zbawiciel Świata atelier po ekspertyzie. Muzealnej klasy dzieło !!!

Gortzius Geldorp (1553–1618), Chrystus Zbawiciel Świata świata atelier po ekspertyzie. Muzealnej klasy dzieło !!!

Prawdopodobnie powstało kilka obrazów przedstawiających Chrystusa Jako Zbawiciela Świata.

Wszystkie bliźniacze tylko twarz inna. Przedstawiona tutaj praca jest chyba najładniejszą.

Pierwsza udokumentowana jako atelier to:

Obraz zakupiony przez króla Wilhelma I dla Mauritshuis, 1831; długoterminowo wypożyczony do Holenderskiego Instytutu Dziedzictwa

Kulturowego, 1955?-1987

Technika: olej na desce

Stan: bardzo dobry po konserwacji

Ekspertyza Pracowni laboratoryjno- konserwatorskiej w Krakowie przez Magister Barbarę Sowę

Obraz “Chrystus”

przypisywany szkole Gortziusa Geldorpa, olej na desce 41,5 x 54 cm XVII w.

Badania laboratoryjne próbek warstw malarskich.

Do badań otrzymano próbki warstwy malarskiej pobrane z obrazu. Identyfikację pigmentów

przeprowadzono metodą mikroskopową (mikroskop USB, Levenhuk DTX 90, powiększenia

50 – 200 x) oraz mikrochemiczną, przy pomocy reakcji charakterystycznych dla

poszczególnych kationów

Sygnatura: prawdopodobnie prawy górny róg widoczne ślady na podświetleniu UV

Stratygrafia:

1. warstwa malarska

2. warstwa ciemnoszara, podmalowanie

3. biała zaprawa

W obrębie warstwy malarskiej widoczna biel z domieszką drobnych cząstek czerni oraz –

sporadycznie – czerwieni. Próbka rozpuszcza się częściowo w HCl. Reakcja z KI oraz reakcja

mikrokrystaliczna z octanem miedzi i KNO2 wykazała obecność jonów Pb+2.

Wykryto biel ołowiową z domieszkami czerni i śladowo – pojedynczymi kryształkami

czerwieni. (prawdopodobnie cynobru)

Próbka nr 2. czerwień z szaty Chrystusa

Na przekroju widoczna warstwa czerwieni na ciemnoszarej warstwie, na zaprawie.

Próbka czerwieni odbarwia się w znacznej części w HCl. W roztworze pozostają kryształki

intensywnej czerwieni odporne na działanie stężonych kwasów i zasad.

Reakcja z KI oraz reakcja mikrokrystaliczna z octanem miedzi i KNO2 wykazała obecność

jonów Pb+2.

Wykryto minię z dodatkiem cynobru.

Próbka nr 3. karnacja, szyja

Na przekroju widoczna warstwa czerwieni na ciemnoszarej warstwie, na zaprawie.

Próbka czerwieni odbarwia się w znacznej części w HCl. W roztworze pozostają kryształki

intensywnej czerwieni odporne na działanie stężonych kwasów i zasad.

Reakcja z KI oraz reakcja mikrokrystaliczna z octanem miedzi i KNO2 wykazała obecność

jonów Pb+2.

Wykryto minię z dodatkiem cynobru.

Próbka nr 3. karnacja, szyja

Na zaprawie widoczna warstwa ciemnoszara (jak w próbkach 1 i 2) , na niej – warstwa

malarska – biel z domieszkami czerni.. Na powierzchni – cienka warstwa szarobrązowa,

nierównomiernie rozłożona (umbra z śladowymi domieszkami czerni).

W warstwie bieli zidentyfikowano biel ołowiową.

Próbka nr 4. suknia pod szyją

Na przekroju (fot A) na zaprawie widoczna ciemna, szarobrązowa warstwa; na zdjęciu

odwrocia próbki (fot .B), przy krawędzi łuski – miodowa, transparentna. Zaprawa rozpuszcza

się w HCl z wydzieleniem CO2, warstwa brązowa rozpuszcza się częściowo w NaOH.

W próbce wykryto pigment żelazowy, nie wykryto bieli ołowiowej.

Prawdopodobnie jest to werniks z domieszką pigmentu żelazowego

Wnioski końcowe

Na podstawie badań ustalono, że pigmenty sa pochodzenia naturalnego. Główne pigmenty to

pigmenty z domieszką ołowiu: cynober, biel ołowiana oraz pigmenty żelazowe. Sposób

malowania, technologia oraz użyte pigmenty wskazują na bardzo dobry warsztat malarski

wykorzystujący techniki dawnych mistrzów. Oszczędna kolorystyka w postaci kilku kolorów

bazowych utrudnia precyzyjniejsze wydatowanie. We fluorescencji światła UV widoczne

pozostałości pierwotnego werniksu żywicznego, który delikatnie świeci na kolor zielonkawy.

Wymiary: deska wysokość 54 cm na 41,5 cm

Poniżej informacje na temat artysty.

Gortzius Geldorp[1] (1553–1618) był flamandzkim artystą renesansu działającym w Niemczech, gdzie wyróżnił się malowidłami portretowymi.
Życie

Gortzius Geldorp urodził się w Leuven. Wczesny flamandzki biograf Karel van Mander poinformował, że Geldorp najpierw nauczył się malować

od Fransa Franckena I, a później od Fransa Pourbusa Starszego. Frans Pourbus Starszy był wybitnym portrecistą we Flandrii. Frans Francken

I i Frans Pourbus Starszy byli uczniami Fransa Florisa, czołowego malarza renesansu w Antwerpii.

Geldorp został nadwornym malarzem księcia Terra Nova Carlo d’Aragona Tagliavia, któremu towarzyszył w podróżach. Udał się do Kolonii z

księciem, który brał udział w negocjacjach pokojowych z Republiką Holenderską. Geldorp pozostał w mieście, pozostając towarzyszem księcia

w jego podróżach. W 1610 r. Geldorp objął siedzibę Barthela Bruyna Młodszego w radzie miejskiej Kolonii.[3] Geldorp był odnoszącym

sukcesy portrecistą pracującym dla arystokracji i innych wybitnych mecenasów.

Wenus, czyli młoda kobieta en deshabillé

Geldorp zmarł w Kolonii w wieku około 65 lat. Jego synem był malarz Georg Geldorp działający głównie w Anglii.[5] Malarz Melchior Geldorp

pracujący w Kolonii był prawdopodobnie jego synem lub siostrzeńcem.

Praca

Geldorp zajmował się głównie portretami indywidualnymi i grupowymi. Van Mander wspomina także o niektórych obrazach historycznych, takich

jak Diana, Zuzanna, Ewangelista, Historia Estery i Ahasverusa oraz dwa popiersia Chrystusa i Marii. Te obrazy historyczne zazwyczaj

przybierają formę portretowego przedstawienia świętego lub postaci biblijnej lub mitologicznej. Przykładem jest Wenus, czyli młoda kobieta

en deshabillé (wyprzedaż Sotheby’s w Londynie z 2 maja 2018 r., pozycja 27), która przedstawia Wenus w formie portretu półnagiej

kobiety.[7]

Znanych jest 70 jego dzieł, w większości malowanych na desce. Seria dziewięciu portretów rodzinnych znajduje się w zbiorach Rijksmuseum w

Amsterdamie.[4]

Miał genialną i mocną paletę, w której dominowały brązy. Jego późniejsze prace charakteryzują się miękkimi przejściami i niebieskawym

odcieniem nadgarstków i szyi swoich bohaterów.

Portret mężczyzny

Niektóre z jego obrazów zostały wygrawerowane przez Crispijna van de Passe.

Bibliografia

Odmiany nazw: Gortzius Gelsdorp, Gortzius Gualdorp, Gortzius Geldrop, Gortzius Geldorp

Gortzius Geldorp w Schilderboeck Karela van Mandera , 1604 (w języku niderlandzkim)

Wilhelm Adolf Schmidt: Geldorp, Gortzius. W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 8, Duncker & Humblot, Leipzig 1878, s. 531–533 (w

języku niemieckim)

Krąg Gortziusa Geldorpa (Leuven 1533–1618 Kolonia), Portret czteroletniego dziecka Zarchiwizowane 26 czerwca 2018 r. w Wayback Machine w

Isherwood Fine Art

Gortzius Geldorp w RKD (w języku niderlandzkim)

Melchior Geldorp w RKD (w języku niderlandzkim)

Gortzius Geldorp, Venus, czyli młoda kobieta en deshabillé w Sotheby’s

Théophile Thoré, Études sur les peintres hollandais et flamands. Galerie d’Arenberg à Bruxelles: avec le katalog kompletny de la Collection par W. Bürger, Paryż, J. Renouard, 1859, in-8°, 185-V s., s. 88–89. (po francusku)