Marco i Sebastiano Ricci Rzymskie ruiny XVII wiek

Marco i Sebastiano Ricci Rzymskie ruiny XVII wiek

Udokumentowano, że Sebastiano Ricci i jego siostrzeniec Marco pracowali razem nad kilkoma obrazami, przy czym pierwszy malował postacie, a drugi tła krajobrazu lub elementy architektoniczne. Ujawnia to na przykład list Sebastiana do Ferdinanda de’ Medici, Wielkiego Księcia Toskanii, we Florencji, datowany na 1 maja 1706 r., oraz w innym liście Owena McSweeny’ego z 17 grudnia 1723 r. wstępna płatność na rzecz dwóch Ricci za alegoryczny grobowiec księcia Devonshire, podpisany przez obu artystów i datowany na 1725 r., obecnie w Barber Institute of Birmingham. Inne wspólne projekty są potwierdzone w innych źródłach. O tym, że nad jednym obrazem pracowało kilku artystów, świadczą często podwójne podpisy lub same prace. Jednak pójście o krok dalej i przyjęcie jako ustalonej zasady, że każdy obraz przedstawiający elementy architektoniczne lub pejzaże autorstwa Sebastiano musi zawierać rękę Marco, jest zbyt śmiały. Starszy Ricci sam był całkiem zdolny do malowania architektury, gdy było to wymagane: dowodem na to są dwa płótna przedstawiające ucztę Baltazara oraz Esterę i Asahuerusa w Palazzo del Quirinale w Rzymie, zamówione dla Palazzo Reale w Turynie w 1733 roku, trzy lata po śmierci Marco .

Marco Ricci (ur. 5 czerwca 1676 w Belluno, zm. 21 stycznia 1730 w Wenecji – włoski pejzażysta, wedutysta, malarz teatralny i akwaforcista okresu rokoka.

Bratanek malarza Sebastiana Ricciego, u którego w Wenecji zapewne otrzymał pierwsze wykształcenie. W jego dziełach widać także wpływ działającego w Wenecji holenderskiego pejzażysty Cavaliera Tempesty (ok. 1637-1701). W 1708 przyjął zaproszenie do pracy w Anglii jako malarz teatralny. Również w Wenecji działał na tym polu. Malował pejzaże architektoniczne dla teatru oraz jako obrazy i krajobrazy nadrzeczne z daleką perspektywą. Wywarł wpływ na rozwój weneckiego malarstwa wedutowego w XVIII w., m.in. na twórczość Canaletta.

Dużą wystawę jego dzieł zorganizowano w Bassano w 1963.

Wybrane dzieła
Kraina sztormów – Budapeszt, Muzeum Sztuk Pięknych
Młyn w dolinie – Drezno, Gemaeldegalerie
Pejzaż południowy w wieczornym świetle – Berlin, Gemaeldegalerie
Pejzaż z drogą – Warszawa, Muzeum Narodowe
Pejzaż z okrągłą świątynią – Drezno, Gemaeldegalerie
Pejzaż z praczkami (ok. 1720) – Wenecja, Accademia
Pejzaż z wołami – Saratów, Muzeum Radiszczewa
Pejzaż ze św. Hieronimem – Drezno, Gemaeldegalerie
Pejzaż ze św. Magdaleną – Drezno, Gemaeldegalerie
Pejzaż zimowy – Drezno, Gemaeldegalerie
Pejzaż zimowy – Wenecja, Ca’ Rezzonico
Praczki w dolinie – Drezno, Gemaeldegalerie
Studnia przy drodze – Drezno, Gemaeldegalerie

Sebastiano Ricci (ur. przed 1 sierpnia 1659 (data chrztu) w Belluno, zm. 15 maja 1734 w Wenecji) – włoski malarz okresu rokoka, twórca malarstwa dekoracyjnego.

Studiował w Wenecji u Federica Cervellego i Sebastiana Mazzoniego. Od późnych lat 70. pracował u Giovanniego dal Sole (1654-1719) w Bolonii. Wspierany przez księcia Ranuccia II Farnese, otrzymywał liczne zlecenia w Rzymie, gdzie mieszkał przez wiele lat. Działał także we Florencji, Mediolanie (gdzie zetknął się a Alessandrem Magnasco) oraz w Wenecji. Ponadto dłużej przebywał w Wiedniu (1701-3), ponownie we Florencji (1706-7) oraz w Londynie (1711-1716), gdzie pracował dla lorda Burlingtona. Do Wenecji powrócił w 1718.

Wykonywał obrazy sztalugowe i ołtarzowe. Malował kompozycje religijne, mitologiczne i alegoryczne. Jego dzieła odznaczają się efektami iluzjonistycznymi i jasną paletą barwną.

Jego bratanek Marco Ricci był pejzażystą.

Wybrane dzieła
Papież Paweł III przygotowujący sobór trydencki – (1687-88), Piacenza, Museo Civico
Alegoria dnia: Południe – (1699-1704) Wenecja, Fundacja Querini Stampalia
Bogowie olimpijscy (ok. 1700) – Berlin, Gemaeldegalerie
Wniebowstąpienie (1702) – Drezno, Gemaeldegalerie
Wielkoduszność Scypiona (ok. 1705) – Londyn, Royal Collection
Ukaranie Amora (1706-7) – Florencja, Palazzo-Maruzelli-Fenzi
Alegoria Toskanii (1706) – Florencja, Uffizi
Madonna z Dzieciątkiem i świętymi (1708) – Wenecja, San Giorgio Maggiore
Zaślubiny Bachusa i Ariadny (ok. 1711) – Pommersfelden, Kolekcja Grafa von Schoenborn
Medoro i Angelika (1713-29) – Sibiu, Brukenthal Museum
Alegoria Francji: Triumf mądrości nad ignorancją (1718) – Paryż, Luwr
Zjawa nocna lub Sen Eskulapa (ok. 1718) – Wenecja, Accademia
Batszeba w kąpieli (ok. 1720) – Budapeszt, Muzeum Sztuk Pięknych
Ofiara dla Westy (1723) – Drezno, Gemaeldegalerie
Zuzanna przed sądem Daniela (1724) – Turyn, Galleria Sabauda
Batszeba w kąpieli (ok. 1725) – Berlin, Gemaeldegalerie
Mojżesz wydobywający wodę ze skały (1726) – Turyn, Galleria Sabauda
Chrystus na Górze Oliwnej (ok. 1730) – Wiedeń, Kunsthistorisches Museum
Estera przed Aswerusem (ok. 1730) – Londyn, National Gallery
Niepokalane Poczęcie (1730) – Wenecja, San Vitale
Autoportret (1731) – Florencja, Uffizi
Estera przed Aswerusem (1733) – Rzym, Kwirynał
Wniebowzięcie Marii – 1733, olej na płótnie, 95 × 51,5 cm, Muzeum Sztuk Pięknych w Budapeszcie, Budapeszt
Wniebowzięcie (1734) – Wiedeń, Karlskirche
Niezgoda podżegająca do walki dwóch wojowników – Piacenza, Muso Civico
Wniebowstąpienie – Rzym, SS. XII Apostoli

Technika: olej na płótnie

Stan: bardzo dobry, po konserwacji zachowawczej został oczyszczony i dostał nowy werniks

Sygnatura: obraz przypisywany malarzom, ale bezwzględnie to ich praca

Wymiary:  płótna 88 cm na 108 cm  z ramą około  90 cm na 110 cm obraz wielkoformatowy obłędny!!!

Do każdego przedmiotu Galeria wystawia certyfikat.

Bardzo dobre malarstwo obraz robi ogromne wrażenie !!!