Adriaen van Ostade 1610 do 1685 Holandia, zabawa w karczmie 2 połowa XVII w

Adriaen van Ostade 1610 do 1685 Holandia, zabawa w karczmie 2 połowa XVII w

Adriaen van Ostade (ochrzczony jako Adriaen Jansz Hendricx 10 grudnia 1610 – pochowany 2 maja 1685) był holenderskim malarzem dzieł rodzajowych ze Złotego Wieku, przedstawiającym życie codzienne zwykłych mężczyzn i kobiet. Życie Chłopi w tawernie (ok. 1635) w Alte Pinakothek w Monachium Grawerowany portret Adriaena van Ostade, pokazany wraz z kilkoma jego bardziej znanymi dziełami, autorstwa Arnolda Houbrakena w jego „Schouburg”, tom I, 1718 Według Arnolda Houbrakena on i jego brat byli uczniami Fransa Halsa i podobnie jak on spędzili większość życia w Haarlemie. Myślał, że są to „Lubekowie” z urodzenia, choć okazało się, że to nieprawda. Był najstarszym synem Jana Hendricxa Ostade, tkacza z wioski Ostade niedaleko Eindhoven.[2] Chociaż Adriaen i jego brat Izaak urodzili się w Haarlemie, jako malarze przyjęli nazwisko „van Ostade”. Według RKD w 1627 r. został uczniem portrecisty Fransa Halsa, ówczesnego mistrza Jana Miense Molenaera.[3] W 1632 roku jest zarejestrowany w Utrechcie (gdzie, podobnie jak Jacob Duck, prawdopodobnie pozostawał pod wpływem popularnych w jego czasach wiejskich scen Joosta Cornelisza Droochsloota), ale w 1634 roku wrócił do Haarlemu, gdzie wstąpił do gildii Haarlem św. Łukasza.[3] W wieku 26 lat wstąpił do kompanii straży miejskiej w Haarlemie, a w wieku dwudziestu ośmiu lat się ożenił. Jego żona zmarła dwa lata później, w 1640 r. W 1657 r. „jako wdowiec” poślubił Annę Ingels.[3] Ponownie został wdowcem w 1666 r.[4] Otworzył warsztat i przyjął uczniów. Jego wybitnymi uczniami byli Cornelis Pietersz Bega, Cornelis Dusart, Jan de Groot, Frans de Jongh, Michiel van Musscher, Isaac van Ostade, Evert Oudendijck i Jan Steen. W 1662 i ponownie w 1663 zostaje zarejestrowany jako diakon cechu św. Łukasza w Haarlemie.[5] Na rampjaar (1672) spakował swoje rzeczy z zamiarem ucieczki do Lubeki, dlatego Houbraken czuł, że ma tam rodzinę.[1] Dotarł jednak aż do Amsterdamu, gdzie namówił go na pobyt kolekcjoner sztuki Konstantyn Sennepart, w którego domu przebywał i gdzie wykonał serię kolorowych rysunków, które później kupiono za 1300 florenów (wraz z kilkoma rysunkami Gerrit Battem) Jonasa Witsena [nl], gdzie Houbraken je zobaczył i zakochał się w swoich portretach życia na wsi.[1] Jonas Witsen (1676–1715) był człowiekiem, który przekonał Houbrakena do przeniesienia się z Dordrechtu do Amsterdamu. Był sekretarzem miasta i prawdopodobnie był jego patronem. Jego następca, Johan van Schuylenburgh, który został sekretarzem miasta w 1712 r., był człowiekiem, któremu Houbraken zadedykował pierwszy tom swojego Schouburga. Praca „Cięcie pióra” c. . 1660, w Muzeum Sztuk Pięknych w Budapeszcie Ostade był rówieśnikiem flamandzkich malarzy Davida Teniersa Młodszego i Adriaena Brouwera. Podobnie jak oni, spędził swoje życie na szkicowaniu zwyczajnego życia, przedstawiając sceny z karczm, jarmarków wiejskich i dzielnic wiejskich. Kontrast pomiędzy Teniers i Ostade polega na odmiennym stanie klas rolniczych Brabancji i Holandii oraz na atmosferze i mieszkaniach charakterystycznych dla każdego regionu. Brabancja ma więcej słońca i większy komfort; W rezultacie Teniers jest srebrzysty i błyszczący, a ludzie, których maluje, są pięknymi okazami swojej kultury. Wydaje się, że Holandia w pobliżu Haarlemu bardzo ucierpiała w wyniku wojny; powietrze jest wilgotne i mgliste, a ludzie przedstawieni na Ostade są niscy i nieprzychylni, naznaczeni piętnem przeciwności losu w rysach i ubiorze.[4] Brouwer, który malował chłopa w jego swawolach i namiętnościach, włożył w swoje przedstawienia więcej ducha Fransa Halsa niż jego kolega; ale typ jest taki sam jak Ostade. W pierwszych latach swojej kariery Ostade miał skłonność do tej samej przesady i igraszek co jego towarzysz, choć różnił się od rywala bardziej ogólnym wykorzystaniem światła i cienia, zwłaszcza większym skupieniem światła na małej powierzchni w przeciwieństwie do szeroka przestrzeń mroku. Tonacja jego harmonii pozostawała przez pewien czas w skali szarości, ale jego obróbka jest sucha i ostrożna w stylu nie stroniącym od trudności w szczegółach. Pokazuje nam chaty wewnątrz i na zewnątrz: liście winorośli zakrywają ubóstwo zewnętrznych ścian; w pomieszczeniach nic nie zdobi mozaiki krokwi i strzechy, zawalonych kominów i drabinowych schodów, rustykalnego holenderskiego domu z tamtych czasów. Wielkość Ostade’a polega na tym, jak często uchwycił poetycką stronę klasy chłopskiej, pomimo jej prostactwa. Dawał magiczne światło blasku słońca ich skromnym zabawom, kłótniom, a nawet spokojniejszym nastrojom radości; ubrał wrak chat w kolorową roślinność.[4] Swoje obrazy przygotowywał skrupulatnie, wykonując rysunki przygotowawcze, z których wiele się zachowało. Rysunki te obejmują szkice krajobrazów, bydła na łąkach i studia postaci życiowych.[6] Liczne studia aktów wykonane czerwoną lub czarną kredą stanowią najważniejsze elementy jego twórczości. Wykorzystał te badania ponownie w różnych kompozycjach.[7] Zajmował się także działalnością rytownika. Jego najwcześniejsze znane dzieła to zespół sześciu rycin wykonanych w 1653 roku.[6] Jego dwadzieścia kilka rycin przedstawia głównie bydło w krajobrazie, czasami z pasterzami. Dzieła te były w jego czasach wysoko cenione przez kolekcjonerów.[5] Bibliografia Adriaen van de Velde w Galerii Narodowej Adriaen van de Velde z Holenderskiego Instytutu Historii Sztuki Adriaen van de Velde: holenderski mistrz krajobrazu w Galerii Obrazów w Dulwich Adriaen van de Velde, Pejzaż pasterski z dojarką dojącą krowę, młodzieńcem, psem i inną krową u podnóża drzewa, dalej dwie owce u Christie’s George S. Keyes, Susan Donahue Kuretsky, Axel Rüger, Arthur K. Wheelock, Masters of Dutch Painting: Detroit Institute of Arts, Detroit Institute of Arts, 2004, s. 104-195 Adriaen van de Velde w Muzeum J. Paula Getty’ego An Van Camp, recenzja Adriaena van de Velde: holenderskiego mistrza krajobrazu autorstwa Barta Cornelisa i Marijna Schapelhoumana w Historyns of Netherlandish Art

Technika: olej na płotnie

Very good condition

Sygnatura: Nie znaleziono pochodzenie zakupiony z bardzo dobrej kolekcji

Wymiary: płótno 67 cm na 84 cm + rama 81 cm na 98 cm

Do każdego przedmiotu Galeria wystawia certyfikat.