Adolf Jahn Polska – Niemcy1858-1941, Nathan der Weise

Adolf Jahn Polska – Niemcy1858-1941, Nathan der Weise

Adolf Ferdinand Walter Jahn (17 grudnia 1858, Szczecin – 19 grudnia 1941, Halle) był niemieckim rzeźbiarzem.

Jego ojciec, Carl Wilhelm, był kupcem pochodzącym z Crossen an der Oder. Jego matka, Catharina z domu Burchard, była córką nauczyciela z Berlina. Oboje zmarli, gdy był jeszcze młody, a wychowywała go w Berlinie siostra ojca. Po ukończeniu szkoły handlowej zapisał się do Pruskiej Akademii Sztuk Pięknych, mając zaledwie dziewiętnaście lat, i studiował rzeźbę. Jego głównymi instruktorami w latach 1877-1881 byli Albert Wolff i Fritz Schaper. W tym okresie zdobył kilka nagród. W latach 1882-1884 studiował w Wiedniu u Antona Schmidgrubera [de] i Viktora Tilgnera, a następnie wrócił do Berlina, gdzie pracował w pracowniach Maxa Kruse, Petera Breuera i Josepha Kaffsacka [de].

Sam był nauczycielem; od 1885 r. w Królewskiej Pruskiej Wyższej Szkole Technicznej Przemysłu Metalowego [de] w Iserlohn, a od 1892 r. w Technische Hochschule Berlin (obecnie Technische Universität Berlin), gdzie uczył razem z Otto Geyerem. Rzeźbiarka Lilli Wislicenus była jedną z ich uczennic.

W 1890 r. w Wiedniu poślubił Emilie Berthę Porsch (1859-1905), córkę prawnika Ignaza Porscha. Zamieszkali w Berlinie, gdzie w 1891 r. otworzył własny warsztat. Ich jedyne dziecko, Walter Hugo Otto, urodziło się w 1893 r. Pozostał nieżonaty po śmierci Emilie i samotnie wychowywał Waltera.

Jego głównym zajęciem były popiersia portretowe i brązowe statuetki. W latach 1893–1918 corocznie brał udział w Wielkiej Wystawie Sztuki w Berlinie, gdzie prezentował figury, popiersia i płaskorzeźby z gipsu, marmuru i drewna, a także z brązu. Do jego najbardziej znanych dzieł należy statuetka „Natana Mądrego” z dramatu o tym samym tytule autorstwa Gottholda Ephraima Lessinga. Była reprodukowana w różnych rozmiarach, zarówno z brązu, jak i alabastru, oraz w różnych kolorach. Po 1913 roku była produkowana z porcelany przez „Royal Copenhagen”.

Po I wojnie światowej wycofał się ze wszystkich działań publicznych. Od 1934 roku mieszkał z synem Walterem i rodziną w Halle, gdzie zmarł w wieku osiemdziesięciu dwóch lat. Został pochowany na tamtejszym cmentarzu Gertraudenfriedhof [de].

Źródła

„Jahn, Adolf”, w: General Encyclopedia of Fine Artists from Antiquity to the Present, Vol. 18: Hubatsch–Ingouf, E. A. Seemann, Lipsk 1925

Harold Bermann: Brązy, rzeźbiarze i założyciele 1800–1930, tom. 4, Abage, Chicago 1980, s. 950 i 1128 ISBN 978-0-88740-703-1

James Mackay: Słownik zachodnich rzeźbiarzy w brązie, Klub kolekcjonerów antyków, 1977, s. 13-13. 198

Brigitte Hüfler: „Wkład w krótkie biografie berlińskich rzeźbiarzy”, w: Peter Bloch, Sibylle Einholz, Jutta von Simson: Ethos and Pathos. Berlińska Szkoła Rzeźby 1786–1914, tom. 2, Gebrüder Mann, 1990, ISBN 3-7861-1598-2

(po niemiecku) Eberhard Kasten: Jahn, Adolf. W: General Encyclopedia of Artists. The Visual Artists of All Times and Peoples (AKL). Tom 77, de Gruyter, Berlin 2013, ISBN 978-3-11-023182-3, s. 195

Pochodzenie: Niemcy

Materiał: Alabaster

Stan: bardzo dobry, normalne zużycie

Sygnatura: A. Jahn

Wymiary: 64 cm

Piękna !!!

Poniżej link z innej aukcji

https://www.hampel-auctions.com/a/Adolf-Jahn-1858-1941.html?a=120&s=663&id=556499&q=Adolf%20Jahn